طبق تحقیقاتی که توسط دانشمندان انگلیسی منتشر شده, می‌توان با مهندسی معکوس سلول‌های پوستی آن را تا ۳۰ سال جوان‌تر کرد.
به گزارش شهرپردیسان، دانشمندان موفق شده‌اند سلول‌های پوست انسان را مهندسی کنند تا ۳۰ سال پیری را معکوس کنند و از نظر اندازه‌گیری‌های مولکولی خاص، آن‌ها را به حالت بسیار جوان‌تری برگردانند.
“sciencealert”در این باره نوشت, در حالی که هنوز روزهای اولیه تحقیقات است, اما این تکنیک می‌تواند نقش مهمی در تلاش‌ها برای تولید داروی جوان‌کننده داشته باشد که می‌تواند برخی از پیامدهای مخرب پیری بدن انسان را خنثی کند.
چیزی که این تحقیق را به‌ویژه قابل توجه می‌کند این است که سلول‌های پوست به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده‌اند که از نظر بیولوژیکی جوان‌تر شوند، در حالی که هنوز برخی از عملکردهایی که آن‌ها را در وهله اول سلول‌های پوست می‌سازد حفظ کرده‌اند.
فرآیند مورد استفاده در اینجا بر اساس تحقیقات برنده جایزه نوبل “شینیا یاماناکا” در سال ۲۰۰۷ است؛ جایی که یاماناکا توانست سلول‌های طبیعی با عملکردی خاص را به سلول‌های بنیادی تبدیل کند. این بدان معناست که سلول هویت خاص خود را از دست می‌دهند.
“دیلجیت گیل”, زیست‌شناس از مؤسسه “بابراهام” در بریتانیا و سرپرست این مطالعه می‌گوید: درک ما از پیری در سطح مولکولی در دهه گذشته پیشرفت کرده است و تکنیک‌هایی را به وجود آورده که به محققان اجازه می‌دهد تغییرات بیولوژیکی مرتبط با افزایش سن را در سلول‌های انسانی اندازه‌گیری کنند. ما توانستیم این را در آزمایش خود اعمال کنیم تا میزان برنامه‌ریزی مجدد روش جدید خود را مشخص کنیم.
روش جدید که «برنامه‌ریزی مجدد گذرا مرحله بلوغ» نام دارد، نسبت به روش یاماناکا سریع‌تر عمل می‌کند (۱۳ روز در مقایسه با ۵۰ روز) و قبل از رسیدن به وضعیت سلول‌های بنیادی متوقف می‌شود و به سلول اجازه می‌دهد هویت و عملکرد اصلی خود را حفظ کند.
در این مطالعه معیارهای مختلفی، از جمله ساعت اپی ژنتیک (برچسب‌های شیمیایی که سن را نشان می‌دهند) و رونوشت (خواندن ژن تولید شده توسط سلول‌ها)، برای تأیید اینکه سلول‌های پوست واقعاً در سن بیولوژیکی تا سه دهه به عقب برگشته‌اند، استفاده شده است.
تولید کلاژن یکی از عملکردهای کلیدی سلول‌های پوست است (مفید برای ساختار بافت و بهبود زخم‌ها) و مشاهده شد که سلول‌های جوان همچنان مواد را به بیرون پمپاژ می‌کنند. در واقع، آن‌ها کلاژن بیشتری نسبت به سلول‌های پوستی کنترلی تولید می‌کردند که فرآیند برنامه‌ریزی مجدد را طی نکرده بودند و نشانه‌هایی از بهبود سریع‌تر زخم‌ها را نشان دادند.
هنوز دانشمندان به طور کامل درک نمی‌کنند که مکانیسم برنامه‌ریزی مجدد گذرا مرحله بلوغ چگونه کار می‌کند، اما آن‌ها فکر می‌کنند که بخش‌های کلیدی خاصی از ژنوم که به کنترل هویت سلول کمک می‌کند، ممکن است بتواند از برنامه‌ریزی مجدد فرار کند.
“ولف ریک”، زیست‌شناس مولکولی از موسسه “بابراهام”، گفت: درنهایت، ممکن است بتوانیم ژن‌هایی را شناسایی کنیم که بدون برنامه‌ریزی مجدد، جوان می‌شوند و به طور خاص آن‌ها را برای کاهش اثرات پیری مورد استفاده قرار دهیم.
