توسعه متوازن و پایدار یکی از اهداف سند چشمانداز 1404 است که یکی از ارکان آن، تحول در بخش کشاورزی خواهد بود.
به گزارش شهرپردیسان به نقل از دیدار قم، ۲۷ خرداد ۱۳۵۸ به فرمان امام خمینی(ره) و با هدف رسیدگی به مناطق محروم و دور افتاده کشور، «جهاد سازندگی» تاسیس شد، نهادی مردمی با پشتوانه همه جانبه نظام اسلامی که نقش مهمی در رفع عقبماندگیهای بجا مانده از سالها بی عدالتی و بی توجهی داشت و موجب شد مردمان ساکن در مناطق دور و نزدیک طعم توسعه عدالتمحور را هر چند کم یا زیاد بچشند.
بعدها و بر اساس نیازهای روز کشور، وزارت جهاد سازندگی به وزارتخانه جهاد کشاورزی تغییر یافت، تحولی که انتظار میرفت نه فقط در نامها و ساختارها، بلکه در عملکردها نیز تغییرات شگرفی را به دنبال داشته باشد و هر چند گامهای مهمی در این زمینه برداشت شد اما آنطور که نمایندگان مردم در مجلس و دولت پیشبینی میکردند، نتایج این تغییر چندان ملموس نبود و کشاورزی نوین، با تمام ابزارها و پیشنیازهای لازم در کشور به وجود نیامد.
به یقین تصمیم بر تاسیس نهاد جهاد کشاورزی و پس از آن وزارت جهاد کشاورزی، حرکت به سوی استقلال و خودکفایی با تلاش در راستای بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی روستاها و مناطق عشایرنشین از طریق توسعه کشاورزی، دامداری و صنایع روستایی بوده و طی دهههای گذشته، اقداماتی برای ایجاد زمینه لازمه به منظور رشد شخصیت والای انسانی روستاییان از طرق مشارکت و نظارت آنان بر فعالیتهای گوناگون صورت گرفته است ولی به هر روی با آنچه میبایست به آن میرسیدم، فاصله داریم.
بر اساس سند چشم انداز ۲۰ ساله کشور، که سندی برای تبیین افقی به منظور توسعه ایران در زمینههای مختلف فرهنگی، علمی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است و اجرای آن از سال ۱۳۸۴ و در قالب چهار برنامه توسعه پنج ساله آغاز شده، سال ۱۴۰۴ به عنوان افق چشمانداز، زمانی است که جایگاه ایران در عرصههای مختلف باید در رتبههای بالاتری نسبت به امروز باشد و قلههایی فتح شوند که شاید برای برخی، دست نیافتنی به نظر برسند؛ زمینهساز این پیشرفتها در حوزه اقتصادی، عوامل گوناگونی هستند که کشاورزی، یکی از مهمترین آنها به شمار میرود بنابراین طراحی و اجرای برنامههای کوتاه و بلندمدت در این حوزه حساس و استراتژیک، یکی از ملزومات آینده روشن این مرز و بوم محسوب میشود، آیندهای که مدیران فعلی کشور، برای تحقق آن مسئولیت سنگین بر عهده دارند.
